Uit de oude doos (19 zondagen geleden geschreven)

Vandaag is het zondag-mijmerdag. Ik blader door hele stapels post die ik niet zo lang geleden zomaar terugvond. De brieven die ik als basisschoolkind ontving van vakantievriendinnetjes, (oud-)klasgenootjes en kinderen van kennissen.

Een enkele brief begint origineel…
[TIP: geef één linkermuisklik op de tekst om 'm te vergroten, ga weer terug via "Vorige"]

de meeste echter, vangen aan met de standaardvraag en het dito antwoord:

"Zal het ‘Met mij is alles goed’ ook nu nog uit de vingers van mijn ex-penvrienden in hun computers rollen?” vraag ik me af.

Maar dat terzijde.

Mijn penvriendinnen van weleer zijn geen mailmaatjes van nu: met geen van hen ben ik de laatste veertien jaar nog in contact geweest. Toch denk ik te kunnen voorspellen dat ten minste één van hen niet nooddruftig zal zijn. Kleine durfal-in-het-herhaald-vragen-om-gunsten A is vast een vermogende handelaarster geworden…

Nu ja, misschien zit A ook in de fondsenwerving of is ze marktverkoopster van ‘hele pakken tulpen voor een prikkie’ of ‘hemelse haring, vijf voor zes daalders’.

Ik zal eens wat gaan googelen. Wellicht kunnen we onze band herstellen en kan ik A om geld vragen, want… dat spaar ik (althans dat is de bedoeling; helaas wil het nog niet zo vlotten met de verzameling op mijn bankrekening)!