Over hobby’s en het werkwoord mogen

In een al niet meer zo recent verleden was Hans Teeuwen tafelheer bij De wereld draait door. Zijn aan iedere gast gestelde vraag was het in de Lingocontext verwachte, maar hier bij Matthijs van Nieuwkerk verrassende en bovenal melige: “Heeft u ook hobby’s?”.
Ik denk dat Teeuwen hoopte op een: “Ik mag graag breien. Breien geeft mij een stukje ontspanning, ziet u? En het scheelt ook een aardig centje in de portemonnee. Al is de wol vandaag de dag niet goedkoop, dat moet gezegd.” Waarop Matthijs vervolgens vlug “Waarvan akte” zou antwoorden.

Wijdverbreid
is het “ik mag graag X-en”.
Toch blijf ik het wat knullig vinden klinken.

Zelfs na mijn pennenproef van vandaag met Ikmag’kmagIkmagikmag verwacht ik ‘mogen’ nog altijd vooral te gebruiken als het gaat om ‘toegestaan / wenselijk / nodig zijn’ of als variant op ‘reden hebben tot’. En ja, heus rolt er dan ook wel eens een “Sinterklaas? Ik mag ’m wel” uit. Echter,
verder ga ik niet, want…
ik mag nu eenmaal niet graag “ik mag graag ‘ik mag graag’ zeggen” zeggen.

mijn pennenproef